Έτυχε να επισκεφτώ κάποτε ένα φίλο μου ιερέα, την ημέρα που μοίραζε ελεημοσύνη στους φτωχούς της ενορίας του. Ήρθε κατά σύμπτωση μια πτωχή χήρα και παρεκάλεσε να της δώσει λίγο σιτάρι.
- Φέρε το σακούλι σου να σου βάλω, της είπε ο ιερεύς.
Η γυναίκα το έφερε.
- Πολύ μεγάλο είναι, ευλογημένη, της είπε κάπως απότομα ο φίλος μου.
Εκείνη έγινε κατακόκκινη από την ντροπή της, ίσως γιατί ήταν κι ένας ξένος μπροστά σ΄αυτήν την προσβολή.
Σαν έφυγε ρώτησα το φίλο μου:
- Δε μου λες, Πάτερ , το πούλησες στη γυναίκα το σιτάρι;
- Όχι το χάρισα. Είναι από τις ελεημοσύνες.
- Αφού λοιπόν ήταν ελεημοσύνη, του είπα, ποια η ανάγκην΄ακριβοεξετάζεις το μέτρο και να λυπήσεις τη φτωχή;
Μη ξεχνάς άλλωστε τα λόγια του μακάριου Παύλου, "ιλαρόν γάρ δότην αγαπά ο Θεός"
Γεροντικόν
Επιλογή: Κατερίνα Ανδρέου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.