Εχθές έμαθα από μια φίλη μου για τον Βασίλειο. Επί 7 έτη πάλευε με τον καρκίνο. Ήταν πιστός Χριστιανός, το ίδιο και η οικογένειά του. Οι πόνοι που αισθανόταν ήταν σχεδόν συνεχείς και όταν δεν πονούσε του φαινόταν παράξενο... Ο Βασίλειος ήταν καλά προετοιμασμένος πνευματικά. Εξομολογούνταν και κοινωνούσε. Τελευταία φορά κοινώνησε την Κυριακή. Τη Δευτέρα προετοίμασε τους δικούς του ότι θα έφευγε. Την επόμενη μέρα έπεσε σε κώμα και σήμερα πρωί αναχώρησε από αυτό τον μάταιο κόσμο...
Αν και η φυσιολογική ανθρώπινη αντίδραση είναι η λύπη, το πένθος, θεωρώ αν και προσωπικά δεν γνώριζα τον Βασίλειο και τους δικούς του ανθρώπους, ότι δεν θα έπρεπε να στενοχωριόμαστε για τον Βασίλειο, απεναντίας...
Ας διαβάσουμε λίγο από το ψαλτήρι για τον αδελφό μας (αλλά και για τους υπολοίπους αδερφούς μας, ζώντες ή κεκοιμημένους). Ας δώσουμε και το όνομά του για μνημόνευση όπου μπορούμε.
Ο Θεός ας τον αναπαύει και ας ενδυναμώνει και τους δικούς του.
Παρακαλώ, ας μην ξεχνάμε και τα υπόλοιπα αδέρφια μας:
κλικ στην ετικέτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.