Ἡ φωτογραφία, πού ἀπεικονίζει σέ ξύλινη μακέτα τή Μονή Μεγίστης Λαύρας, προέρχεται ἀπό τήν ἔκθεση πού φιλοξενήθηκε τόν Ἰανουάριο τοῦ 2016 στό Μέγαρο Μουσικῆς Θεσσαλονίκης, μέ τίτλο «Μιχάλης Βασιλόπουλος:
Ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος...», μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπλήρωσης 100 ἐτῶν ἀπό τήν ἐνσωμάτωση τοῦ Ἁγίου Ὄρους στήν ἑλληνική πολιτεία. Πρόκειται γιά μακέτες τῶν ἀθωνικῶν ἱερῶν μονῶν, πού, στή μικρή κλίμακα, τό μάτι ἀγκαλιάζει ὅλη τή μεγαλοπρέπειά τους ἤ τή δεξιοτεχνία μέ τήν ὁποία τά ἔχει «κτίσει» ὁ Μιχάλης Βασιλόπουλος. «Τί νόημα θά εἶχε νά φτιάξω τίς πανέμορφες μονές τοῦ Ἁγίου Ὄρους, χωρίς νά δώσω βάση στά ἐντυπωσιακά πλακόστρωτα;» ἀναφέρει ὁ ἴδιος.
Ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος...», μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπλήρωσης 100 ἐτῶν ἀπό τήν ἐνσωμάτωση τοῦ Ἁγίου Ὄρους στήν ἑλληνική πολιτεία. Πρόκειται γιά μακέτες τῶν ἀθωνικῶν ἱερῶν μονῶν, πού, στή μικρή κλίμακα, τό μάτι ἀγκαλιάζει ὅλη τή μεγαλοπρέπειά τους ἤ τή δεξιοτεχνία μέ τήν ὁποία τά ἔχει «κτίσει» ὁ Μιχάλης Βασιλόπουλος. «Τί νόημα θά εἶχε νά φτιάξω τίς πανέμορφες μονές τοῦ Ἁγίου Ὄρους, χωρίς νά δώσω βάση στά ἐντυπωσιακά πλακόστρωτα;» ἀναφέρει ὁ ἴδιος.
Τό ὑλικό πού χρησιμοποιεῖ ὁ καλλιτέχνης εἶναι τό ξύλο μπάλσα, τό ὁποῖο προέρχεται ἀπό ἕνα φυλλοβόλο δένδρο πού εὐδοκιμεῖ στά τροπικά δάση τῆς Κεντρικῆς καί Νότιας Ἀμερικῆς καί στήν ὅψη δίνει τήν αἴσθηση πέτρας. Τό ξύλο αὐτό εἶναι ἕνα ἀπό τά τέσσερα πιό ἐλαφριά ξύλα στόν κόσμο, σκληρό ὅμως καί ἀνθεκτικό ἀλλά εὐλύγιστο, κόβεται εὔκολα καί μέ τά κατάλληλα ἐργαλεῖα τό διαμορφώνει κανείς ὅπως θέλει. Γιά νά κολλήσουν ὅλα τά κομμάτια χρειάζονται ἑβδομάδες, ἴσως καί μῆνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.