Ο ΛΟΓΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΓΟ

Σημείωση Ιστολογίου Ελληνικής Νεώς: Ακολουθούν δύο αναρτήσεις (η πρώτη ως απάντηση στην δεύτερη). Ιερέας απαντά σε αρχιμανδρίτη σχετικά με ανάρτηση του δεύτερου με τίτλο: "Αφού παντρεύτηκες ζήσε ως παντρεμένος".

Αν και προσωπικά συμφωνώ με την απάντηση του ιερέως, οφείλω να αναγνωρίσω ότι ίσως η διάθεση του αρχιμανδρίτη ήταν άλλη και δεν κατάφερε να την εκφράσει τόσο επιτυχημένα. Ίσως δηλαδή να ήθελε να στηλιτεύσει την υπέρμετρη και απότομη αλλαγή του ενός συζύγου ο οποίος ξαφνικά μεταστρέφεται, αλλά λόγω απειρίας δεν καταφέρνει να διαχειριστεί με ταπείνωση τον θείο ζήλο που αισθάνεται και καταλήγει να χάσει τον γάμο του... 

Διαβάστε και τις δύο αναρτήσεις (ίσως με αντίστροφη σειρά). Πιστεύω ότι και από τις δύο μπορεί να βγει κάποιο όφελος. Αρκεί να υπάρχει καλή διάθεση.

Πολλοὶ ἄνθρωποι ζοῦν τὸ λαθεῖν βιώσας, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀποκομμένοι ἀπὸ τὸν δημόσιο βίο καὶ τὴν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων.

------------------------------------------------------

Ἀφοῦ δέχθηκες κάλεσμα, κάνε τὸ θέλημα τοῦ Χριστοῦ.

------------------------------------------------------

Οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ συχνὰ ἀνέφεραν τὸ ἁγιογραφικό: «Ὅς ἄν οὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καθίσταται». (Καθ. Ἐπ.  Ἰακώβου, Δ΄ 4)

-------------------------------------------------------

    Ζητῶ συγγνώμη γιὰ τὴν διαδικτυακή μου παρέμβαση, γιατὶ αὐτὸ τὸ κάνω γιὰ πρώτη φορά.

    Ἀφορμὴ μοῦ δόθηκε ἀπὸ μιὰ ἀνάρτηση ποὺ ἔγινε σε ἰστοσελίδα ... 

[σημ. ιστολογίου Ελλ. Νεώς: διαγράψαμε την ιστοσελίδα, διότι το άρθρο έχει προστεθεί στο τέλος, πρόκειται για αναδημοσίευση από το: https://www.facebook.com/paulos.papadopoulos.3572/posts/1860600630930698]

καὶ νομίζω ὅτι εἶναι ὑποχρέωσή μου νὰ ἀπαντήσω στὸν Ἀρχιμανδρίτη Παῦλο Παπαδόπουλο, διότι ὁ γράφων εἶναι ἔγγαμος ἀλλὰ καὶ Ἱερεὺς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ γι αὐτὸ δικαιοῦται νὰ ἔχῃ λόγο.

    Μέσα στὰ ἑβδομῆντα ἕνα χρόνια τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς μου, ποὺ μοῦ χάρισε ὁ Κύριος καὶ στὰ τριάντα ἕνα χρόνια τῆς Ἱερωσύνης μου καὶ μάλιστα στὰ τριάντα ἀπὸ αὐτὰ διακονώντας τὸ Ἱερὸν Μυστήριον τῆς Ἐξομολογήσεως, ὅπου μὲ ἀξίωσε ὁ Θεὸς καὶ συνέγραψα τρία ἐξομολογητάρια, τὰ ὁποῖα βρῆκαν μεγάλη ἀπήχηση καὶ ἀποδοχὴ ἀπὸ τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν, ἕνα πράγμα ἔχω καταλάβει, ὅτι δὲν πρέπει νὰ γίνεται δημόσια παρέμβαση σὲ πνευματικὰ θέματα καὶ στὸ ἔργο ἄλλων Πνευματικῶν Πατέρων. Ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς ἔλεγε: «Κριτήριον Ὀρθοδοξίας εἶναι ἡ στάση μας ἔναντι τοῦ Μοναχισμοῦ».

   Ὁ προαναφερθεὶς Ἀρχιμανδρίτης μοῦ ἔκανε μεγάλη ἐντύπωση ποὺ τὸν ΘΕΙΟ ΖΗΛΟ τὸν ἔβαλε μέσα σὲ εἰσαγωγικά. Μά, αὐτὸν τὸν εἶχαν ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, μὲ πρῶτον τὸν Προφήτην Ἠλίαν καὶ μ’ αὐτὸν ἁγίασαν καὶ εὐαρέστησαν τὸν Θεὸ καὶ ἔζησαν ἀκόμη καὶ πολλοὶ ἔγγαμοι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ζώντας σεμνὰ τὴν ζωή τους.

    Ὅταν παίρνουμε ἀπόφαση νὰ γράψουμε ἕνα κείμενο καὶ νὰ τὸ δημοσιεύσουμε σὲ παγκόσμια διαδικτυακὴ ἀνάρτηση, πολλὲς φορὲς γιὰ ἐντυπωσιασμό, δὲν θὰ παίρνουμε μεμονωμένες ἀρρωστημένες περιπτώσεις ἀνθρώπων χωρὶς διάκριση καὶ πολλὲς φορὲς χωρὶς Πνευματικὸ Πατέρα καὶ Ὁδηγό, γιὰ νὰ γενικεύουμε σὲ ὅλους τοὺς πιστοὺς ἀνθρώπους μιὰ ἀρρωστημένη κατάσταση, ἐπειδὴ ἀγαποῦν τὸν Μοναχισμὸ καὶ ἐπισκέπτονται Μοναστήρια καὶ Ἱερὰ Προσκυνήματα ἤ καὶ τὰ διακονοῦν. Μοῦ ἔκανε δὲ μεγάλη ἐντύπωση ποὺ ἕνα πνευματικό μου παιδὶ μοῦ ἐξομολογήθηκε ὅτι τὸν ἐπηρέασε ἀρνητικὰ τὸ κείμενο ποὺ ἀναρτήθηκε περὶ ἐγγάμων, σὲ ὅτι ἀφορᾶ τὴν ἀγάπη του πρὸς τὰ Μοναστήρια, ἀλλὰ καὶ τὴν βιοτή του πρὸς τὴν οἰκογένεια.

    Θυμίζω στοὺς εὐλαβεῖς ἀναγνῶστες, ἀλλὰ καὶ στὸν σεβαστὸ Ἀρχιμανδρίτη, τὸν Θεῖο ζῆλο, χωρὶς εἰσαγωγικά βέβαια, τοῦ Πρωτοκορυφαίου Ἁγίου καὶ Ἀποστόλου Πέτρου, ποὺ ἦταν ἔγγαμος, τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Σίμωνος τοῦ Κανανίτου, ποὺ ἦταν ἔγγαμος, τοῦ Ἁγίου Φιλίππου τοῦ Διακόνου, ποὺ ἦταν ἔγγαμος, τῶν Ἁγίων Ἀνδρονίκου καὶ Ἰουνίας, Ἀκύλα καὶ Πρισκίλλης,τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς τῆς Σαμαρείτιδος, τῆς Ὁσίας Ξένης, τῆς Ἁγίας Μελάνης, τῶν Ἁγίων Γαλακτίωνος καὶ Ἐπιστήμης, τοῦ Ἁγίου Εὐσταθίου, τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος καὶ στοὺς πιὸ κοντινούς μας, τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας, ποὺ τὸν εὐλαβοῦνται ἰδιαίτερα στὴν περιοχὴ τῆς Βεροίας καὶ τόσων ἄλλων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας ἐγγάμων, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς πίστεως στηρίχθηκαν στὸ Ἁγιογραφικὸ «Ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν». (Κατὰ Ματθαῖον. ΙΑ΄ 12)

    Πιστεύω ἀκράδαντα πὼς ὅλοι οἱ ἔγγαμοι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας ἔζησαν σεμνὰ καὶ ὄχι μὲ ἐκκοσμικευμένη πνευματικότητα, ὅπως π.χ. μὲ ρομαντισμό, μὲ σορτσάκια στὸ σπίτι καὶ στὴν παραλία, μὲ τὸ ποιὰ ταινία θὰ δοῦμε, ποιὰ κοσμικὴ βόλτα ἤ ταξίδι θὰ κάνουμε, ποῦ θὰ γλεντήσουμε, τὶ εἶδος ρούχων θὰ φορᾶμε καὶ θὰ ἀλλάζουμε κάθε μέρα. Ἀκόμη καὶ στὸ λούσιμό τους εἶχαν σεμνότητα χωρὶς ἀρώματα. Ἐπίσης καὶ τὰ φαγητά τους ἦταν ταπεινὰ καὶ ὄχι λουκούλια, γιατὶ τηροῦσαν πάντα τὶς νηστεῖες ποὺ ὥρισε ἡ Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὅσο γιὰ τὸν καλλωπισμὸ τῶν γυναικῶν, ἦταν πάντα προσεκτικὲς καὶ ἀξιοπρεπεῖς, ὥστε νὰ μὴν σκανδαλίζουν τὸ ἄλλο φῦλο.

    Γιὰ τὸ θέμα τῶν κιλῶν καὶ τοῦ βάρους, ποὺ ἀναφέρει τὸ κείμενο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου, στοὺς συζύγους, θὰ ἀνέφερα ταπεινά, πὼς γνωρίζω πολλοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ὁποίους καὶ ἐξομολογῶ, ποὺ ἔχουν ὀρμονικὸ πρόβλημα μὲ τὴν ὑγεία τους καὶ γι’ αὐτὸ παίρνουν κιλά. Καλὸν θὰ εἶναι καὶ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους νὰ μὴν τοὺς λοιδοροῦμε.

    Ὡς ἔγγαμος ὁ γράφων, πρὸς τοὺς ἐγγάμους, ταπεινή μου συμβουλὴ εἶναι: Ἄν θέλουμε νὰ σώσουμε τὴν ψυχή μας καὶ νὰ ζήσῃ αἰώνια μαζὶ μὲ τὸν Ἀναστάντα Χριστὸ μας, νὰ προσέχουμε κυρίως τὴν Πνευματική Ζωὴ ποὺ θὰ κάνουμε χωρὶς κοσμικὲς ὑπερβολὲς μέσα στὸν γάμο. Ὁ μακαριστὸς π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος συχνὰ ἔλεγε: «Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φυλάξῃ ἀπὸ τὴν ἐκκοσμίκευση τῆς Ἐκκλησίας». Ὁ σύγχρονος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ πατὴρ Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, τὸν ὁποῖο γνωρίσαμε καὶ μιλήσαμε, συχνὰ μᾶς ἔλεγε: «Γιὰ νὰ γίνῃ κάποιος Ἱερεὺς ἤ Μοναχός, παίρνει ἀτομικὴ πρόσκληση ἀπὸ τὸν Χριστό».

    Ὅπως προανέφερα, εἶμαι ἔγγαμος Ἱερεὺς τοῦ Ὑψίστου, ποὺ δέχθηκα κι ἐγὼ κάλεσμα ἀπὸ τὸν Χριστὸ στὰ σαράντα χρόνια τῆς ζωῆς μου καὶ ἀνταποκρίθηκα στὴν πρόσκληση τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Ἀγάπησα πολὺ καὶ ἀγαπῶ τὸν Μοναχισμό, ἀλλὰ καὶ θυσιάζω τὴν ζωή μου καὶ προσεύχομαι ἀδιαλείπτως πρὸς τὸν Τριαδικὸ Κύριό μας, νὰ στηρίζῃ τὸν θεσμὸ τοῦ γάμου καὶ τῆς οἰκογενείας, γιατί, πρέπει νὰ προσέχουμε τὸ κενὸ ποὺ ἀφήνει ἡ χωρὶς ἐγκράτεια κοσμικὴ ζωὴ, ποὺ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῶν πολλῶν διαζυγίων.

Υ.Γ. Πρὶν λίγες ἡμέρες μοῦ εἶπαν γιὰ ἕναν Ἱερέα γνωστό μου γιὰ τὸ πόσο εἰρωνικὰ καὶ ἀπαξιωτικὰ μίλησε γιὰ τὰ Μοναστήρια καὶ εἶπε: «Ναί, ἀπὸ τὴν κάτω Ἱερουσαλὴμ θὰ μᾶς ἀνεβάσουν στὴν Ἄνω Ἱερουσαλήμ». Τὶ κρίμα καὶ κατάκριμα πῆρε αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὸν ἀπαξιωτικό του λόγο, γιατὶ σκανδάλισε φιλόθεες καὶ φιλομόναχες ψυχές! Καλὸν θὰ ἦταν νὰ τὸ ἐξομολογηθῇ καὶ αὐτό. Ὁ π. Ἐφραίμ ἔλεγε: «Τὰ Μοναστήρια συμβολίζουν καὶ εἶναι μικροὶ παράδεισοι στὴν γῆ, εἶναι τὰ καταφύγια τῶν πιστῶν Χριστιανῶν». Βέβαια εἶναι γεγονὸς ἀναμφισβήτητο ὅτι ἄλλο πράγμα εἶναι νὰ ζῇς ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ καὶ ἄλλο πράγμα εἶναι νὰ ζῇς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. «Ὁ νοῶν νοείτω». Ὑπενθυμίζω δὲ ὅτι ἡ ὀρθότητα τοῦ ὀρθοδομοῦντος λόγου δὲν εἶναι σχολαστικισμός.Ἑπισημαίνω καὶ τὸ ἐξῆς, ὅτι ὁ πονηρὸς δὲν θὰ ἔβαζε ποτὲ ἀγαθὸ λογισμὸ σὲ κάποιον Ὀρθόδοξο Χριστιανὸ γιὰ νὰ γίνῃ Μοναχὸς ἤ Ἱερεύς, ἐκτὸς κι ἄν ὑπῆρχαν ἄλλοι λόγοι σκοπιμότητος.

    Θὰ μπορούσαμε νὰ γράφαμε πολλὰ περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔγραψαν καὶ εἶπαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες περὶ Μοναχισμοῦ καὶ Ἱερωσύνης, ἀλλὰ ἀρκεῖ ὁ προαναφερθεὶς λόγος. Ἕνα σίγουρα πρέπει νὰ γνωρίζουμε, ὅτι ὁ Χριστὸς μας μὲ τὴν Ζωή του τίμησε τὸν Μοναχισμὸ καὶ ὅτι ἡ Παναγία μας ἔζησε σὰν Μοναχή καὶ τιμᾶται ἀπὸ ὅλα γενικῶς τὰ Μοναστήρια ὡς ἡ Μεγάλη Ἡγουμένη. Στόχος κάθε ἀνθρώπου πρέπει νὰ εἶναι ἡ Κάθαρση, ὁ Φωτισμός, ὁ Ἁγιασμὸς καὶ ἡ κατὰ Χάριν Θέωσις.

Νὰ εὔχεσθε ὁ Ἀναστὰς Κύριός μας

νὰ μᾶς χαρίζῃ τὸ μεγάλο Δῶρο τῆς Μετανοίας.

Ακολουθεί και η αρχική ανάρτηση:

https://www.facebook.com/paulos.papadopoulos

Αφού παντρεύτηκες ζήσε ως παντρεμένος

Αφού παντρεύτηκες ζήσε ως παντρεμένος. Το λέγω αυτό διότι παρατηρείται το φαινόμενο, κάποιοι χριστιανοί που επέλεξαν τον έγγαμο βίο μετά από μερικά χρόνια να ξυπνά μέσα τους ένας «θείος ζήλος» ο οποίος γεννά λογισμούς και συμπεριφορές που τους απομακρύνουν από τα συζυγικά τους καθήκοντα.

Ενώ δηλαδή είναι παντρεμένοι, ίσως έχουνε και παιδιά θεωρούν ότι ήρθε καιρός να ζήσουν ως μοναχοί. Και δυστυχως αυτό το παίρνουν απόφαση μόνοι τους, χωρίς την συγκατάθεση των συζύγων τους.

---------------------------

Η άσκηση μέσα στον γάμο είναι φυσικά απαραίτητη, διότι αλλιώς ο γάμος δεν θα εξυπηρετεί τον σκοπό του που είναι η συνοδοιπορία του ανδρός και της γυναικός προς την θέωση. Όμως είναι άλλο το ασκητικό φρόνημα μέσα στο γάμο και άλλο ακραίες καταστάσεις μίμησης μοναχικής ζωής. Δεν είσαι μοναχός άνθρωπε, παντρεμένος είσαι!

---------------------------

Φτάνουν κάποιοι εξ αυτών να απαξιώνουν την βόλτα με τον/την σύζηγό τους ως κάτι το μη πνευματικό! Ή να αποφασίζουν από μόνοι τους την αποχή από την συζυγική κλίνη! 

---------------------------

Όσο πνευματικό είναι να κάνουμε τον κανόνα μας (την καθημερινή προσευχή μας) άλλο τόσο πνευματικό είναι να βγεις μια βόλτα με τον/την σύζυγό σου, να δείτε μια ταινία μαζί, να πάτε σε μια ταβέρνα. Όσο πνευματικό είναι να τρέχουμε στα μοναστήρια, άλλο τόσο πνευματικό είναι να χαϊδέψουμε το πρόσωπο του συζύγου που έρχεται κουρασμένος από την δουλειά, να πούμε ένα καλό λόγο στην σύζυγο για το φαγητό που μαγείρεψε.

---------------------------

Δυστυχώς υπάρχει ένας λογισμός ότι εάν είσαι άνθρωπος του Θεού δεν θα πρέπει να κοιτάς την εξωτερική σου εμφάνιση. Αυτό όμως είναι εν μέρη σωστό. Εάν είσαι μοναχός, ερημίτης, μπορεί να ισχύει το παραπάνω. Ακόμα όμως και μοναχός να είσαι σε κοινόβιο μοναστήρι καλείσαι να είσαι ευπρεπισμένος, να κάνεις μπάνιο (να μην βρωμάς)· υπήρχανε πατέρες που δεν έκαναν μπάνιο όμως τρώγανε ένα παξιμάδι ανα δύο ημέρες, μερικοί τρώνε κανονικά αλλά δεν κάνουνε μπάνιο με αποτέλεσμα η παρουσία τους –λόγο της αδιακρισίας τους- να γίνεται αφόρητη.

Εάν λοιπόν αυτά ισχύουν για μοναχούς πόσο μάλλον για ανθρώπους που ζούνε μέσα στον κόσμο και είναι και παντρεμένοι. 

---------------------------

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζει για την γυναίκα ότι θα πρέπει να καλοπίζεται ώστε να είναι ποθητή στον άνδρα της (όχι για να σκανδαλίζει άλλους), και για τον άνδρα να προσέχει την εμφάνισή του για να αρέσει στην γυναίκα του. Βλέπουμε λοιπόν πόση διάκριση έχουν οι Θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησία μας σ’αυτά τα θέματα.

---------------------------

Είναι ΜΗ πνευματικό να αφήνουν οι σύζυγοι την εξωτερική τους εμφάνιση για λόγους «πνευματικούς». Ο άλλος άνθρωπος σε παντρεύτηκε, σε θέλει άνδρα της, σε θέλει γυναίκα του, δεν επέλεξε να ζήσει μαζί σου ως συνμοναστής σου! Σε παντρεύτηκε 70 κιλά όχι 120! Μην τα θεωρείτε αυτά μικρά. Από την στάση σας σε αυτά φαίνεται και η πνευματική σας κατάσταση. Όταν ο άλλος λέει ότι αγαπά την γυναίκα του και από τότε που παντρεύτηκε έχει βάλει 50 κιλά δείχνει ότι η αγάπη του αυτή έχει μετατραπεί σε ένα βόλεμα. Βολεύτηκε και το έριξε στο φαΐ. Όταν τον αγαπάς τον άλλον, τα προσέχεις όλα, ακόμα και τα κιλά σου.

---------------------------

Η Σωτηρία σου λοιπόν δεν εξαρτάται από πόσα μοναστήρια επισκέφθηκες ή πόση ώρα κάνεις προσευχή. Η Σωτηρία σου έρχεται μέσα από τον/την σύζυγό σου, μέσα από τα συζυγικά σου καθήκοντα, μέσα από την οικογένειά σου, μέσα από την έγγαμη ζωή σου.

---------------------------

Θα πρέπει να το καλατάβετε όλοι οι έγγαμοι ότι φυσικά και παραδείγματα για εσάς είναι οι μοναχοί όπως παραδείγματα των μοναχών είναι οι άγγελοι. Όμως όπως οι μοναχοί δεν μπορούν να πάνε σε μια ταράτσα και να πετάξουν όπως μπορούν οι άγγελοι έτσι και εσείς οι έγγαμοι μην κάνετε πράγματα που είναι καθαρά μόνο για τους μοναχούς, όπως η παρθενία, ή η ακτημοσύνη, ή ο εγκλεισμός. Το πνεύμα των μοναχών να πάρετε που είναι το πνεύμα της υπακοής, της συγχώρεσης, της ταπείνωσης, της αγάπης.

---------------------------

Έγγαμοι, οι οποίοι αφού γεύτηκαν τις χαρές του γάμου τους (όταν ήταν νέοι) και ξαφνικά (αφού πέρασαν τα χρόνια) ξύπνησε μέσα τους ο μοναχός ή η μοναχή ΔΕΝ πράττουν καλώς.

Πώς θα σας φαινόταν αν κάποιος μοναχός έλεγε: Και γω βαρέθηκε τόσα χρόνια μέσα στο ράσο, να παντρευτώ και μετά ίσως ξαναγυρίσω!!! Θα κατακρίνατε την συμπεριφορά του και δικαιολογημένα. Το ίδιο ισχύει και για τους έγγαμους που από μόνοι τους αποφασίζουν να ζήσουν πλέον ως μοναχοί.

---------------------------

Καλές είναι και οι προσευχές αλλά πνευματικό είναι και να πλένετε και κανένα πιάτο, καλή είναι η μελέτη του Θείου λόγου αλλά πνευματικό είναι και ένα ταξιδάκι με τον/την σύζυγο, καλές και ευλογημένες είναι οι επισκέψεις σε μοναστήρια αλλά ωφέλιμο είναι να οργανώσετε και ένα ρομαντικό δείπνο για το ταίρι σας.

---------------------------

Αφού παντρεύτηκες, ζήσε ως παντρεμένος με υπακοή, έτσι θα σωθείς.

Υ.Γ. ελπίζω να "πιάσετε" το πνεύμα της ανάρτησης και να μην το προσεγγίσετε σχολακιστικά.

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος