Ετικέτες

30.6.17

Απόστολοι και Αποστολή!



Σχόλιο Ιστολογίου "Ελληνική Ναυς": Μην αμελήσετε να διαβάσετε το σύντομο, αλλά πολύ περιεκτικό και ουσιαστικό κήρυγμα του μακαριστού Αυγουστίνου σχετικά με τους δώδεκα Αποστόλους. Εύχομαι και προσεύχομαι να ακολουθήσουμε την συμβουλή του...


ΧΘΕΣ, γαπητοί μου, ταν ορτ τν 2 κορυφαίων ποστόλων, Πέτρου κα Παύλου. Σήμερα ορτ συνεχίζεται· ενε ορτ λων μαζ τν 12 ποστόλων.


Ο
12 πόστολοι! Ενε ο 12 θεμέλιοι λίθοι τς κκλησίας μ κρογωνιαο λίθο τ Χριστό· ενε ο 12 σάλπιγγες, πο φωνή τους ­κούστηκε στ πέρατα το κόσμου· ενε τ 12 στέρια, πο φωτίζουν τν πνευματικ ο­­ραν τς κκλησίας.


Ν τος παινέσουμε; ν περιγράψουμε τ ζωή τους; ν διηγηθομε τν βίο κα τ θαύματά τους; Θ πρεπε γι τν καθένα ­πόστολο ν κάνουμε κι π να διαίτερο κήρυγμα, μία ξεχωριστ μιλία· θ πρεπε δηλαδ ν κάνουμε 12 κηρύγματα. λλ πο τέ­τοια ρεξι! Δν πάρχει. λλα στέρια τώρα μεσουρανον. κενα πο προβάλλει κάθε βράδυ διάβολος κα τ παιδι κρατον τς φωτογραφίες τους. ν ρωτήσς τος νέους μας, δν ξέρουν ν σο πον οτε τ ­νόματα τν 12 ποστόλων· ξέρουν μως τ ­στέρια το Χόλλυγουντ.


Δ
ν τιμνται ο πόστολοι. Μι φορ τ χρόνο γιορτάζουν λοι μαζ ο 12 ατο στέρες το ορανο, κα μως λάχιστοι κκλησιάζονται στος ναος γι ν τος τιμήσουν.


Δ
ν θ κτυλίξω τν πνευματικ ταινία το βίου τν γίων ποστόλων· θ ρκεσθ μόνο σ μία γενικ θεώρησι κα παρατήρησι.

* * *

ζω τν ποστόλων διαιρεται σ δύο περιόδους· στν περίοδο προτο ν γνωρίσουν τ Χριστό, κα στν περίοδο φο τν γνώρισαν. Διότι π τν μέρα κείνη γινε μεγάλη λλαγ στ ζωή τους. ποιος γνωρίζει τ Χριστ κα μετανοε, τ χει ζήσει α­τό· χει δύο ποχς στ ζωή του, τ μαύρη κα τ λευκή. σες βλέπετε τ ζωή σας ν διαι­ρται τσι; χετε σημειώσει τέτοια μέρα, πο μ τ μαχαίρι κόψατε τ ζωή σας στ δυό;


Ο
πόστολοι, προτο ν γνωρίσουν τ Χριστό, ζοσαν μι συχη ζωή. χετε βρεθ σ νησιά, χετε δε τος ψαρδες πς ζον; , τσι περίπου ζοσαν κα ατοί. Ψάρευαν τ νύχτα, γύριζαν τ πρωί, πουλοσαν τ ψάρια πο πιαναν, κ τσι βγαζαν τ ψωμί τους. Εχαν τ χαρ το ο­κο­γε­νει­άρ­χου ―ο περισ­σότεροι ταν παν­τρε­μένοι―, ν βλέπουν στ τραπέζι τ γυνακα κα τ παιδιά τους. Τ ­νειρό τους ­ταν, ν δον τ γόρια κα τ κορίτσια τους ν μεγαλώνουν κα ν παντρεύωνται· κι ταν πλέον γεράσουν κι ­σπρίσουν τ μαλλιά τους, ν φήσουν τς βάρ­κες κα τ ψαρέματα, ν ποσυρθον στ σπίτι σ μι γω­νιά, ν χαίρωνται τ παιδιά τους, ν χαϊδεύ­ουν μ τ γέρικα χέρια τους τ γγονάκια τους, ν τος διηγονται κρατώντας τ κομπολόι τς μορφες θαλασσινς στορίες, κα κάπως ­τσι ν κλείσ ζωή τους. Λοιπν τσι γινε;


χι. Δν ζησαν τσι· δν πέθαναν μέσα στς οκογένειές τους. χασαν τν συχία, πεσαν σ μεγάλο γνα, κα τελείωσαν τ ζωή τους μέσα στ μπουντρούμια τν φυλα­κν. Γιατί; Πς λλαξε ζωή τους; Πς φησαν τ σπίτια τους κ πεσαν στν πι μεγάλη περιπέτεια; Τί ταν κενο πο τος τράβηξε; Ενε εκολο νας ντρας ν φήσ τ γυνακα του, τ παιδί του, τν τόπο του, κα ν φύγ κα ν περιπλανται μακριά; Τί ταν ­κενο πο λλαξε τ πράγματα; Τί συν­έβη; Συνέβη κάτι πο γλσσα νθρώπου δν μπορε ν τ περιγράψ.


Μι
μέρα, κε πο ρριχναν τ δίχτυα, παρουσιάστηκε μπροστά τους, κε στν κρογιαλιά, νας γνωστος. κενος, πο κα σήμερα ξ­ακολουθε ν ενε μεγάλος γνωστος. Ποιός ενε γνωστος ατός; ς φέρουμε τ νομά του, ς πηγαίνουμε στς κ­κλησίες του κι ς το νάβουμε κεριά· ενε ­γνωστος. Ενε Χριστός! π τος χίλιους ζήτημα νας ν γνωρίζ τ Χριστό. Γιατ ν ­νοίξς τς καρδις τν νθρώπων, θ βρς τρες ρωτες· γαπον τ χρμα, τν δον κα τ δόξα. ν νοίγαμε μως τς καρδις τν ποστόλων, δν θ βλέπαμε τέτοιους ­ρωτες. ναψε μέσα τους μι πυρκαϊ μεγάλη, φωτι το ορανο πο λέγεται θεία ­γάπη κα θεϊκς ρωτας γι τ Χριστό. Τί τος ταξε, τί τος επε Χριστς κα λλαξαν; «Δε­τε πίσω μου» (Ματ. 4,19). Κι π τν ρα κείνη τν κολούθησαν κι λλαξε ζωή τους.
Σ
ν ν τος βλέπω τος 12 ατος νθρώπους, πο δν εμαστε ξιοι ν φιλήσουμε τ πόδια τους. Ενε τοιμοι ν φήσουν τ δίχτυα, τ σπίτια, τς γυνακες τους κλαμένες, τν πατρίδα τους, τν κόσμο. κε πο ξεκινον, πλησιάζω κα τος ρωτ· ―Ποιός σς ξεσήκωσε; πο πτε; Κα παντον λοι μ να στόμα· ―Πμε ν ποτάξουμε τν κόσμο στ Χριστό. ―Κα ποιοί εστε σες; μ ποιά δύναμι; πο ενε τ χρήματα, ο γνώσεις, τ πλα σας; ―Δν χουμε τίποτα π ατά· μόνο πλο μας πίστι στ Χριστό… Κα ξεκίνησαν. Ελογημένη στιγμή – σοι εστε ν­τρες, θυμηθτε τν ρα ταν σς κάλεσε πατρίδα κα δώσατε τ παρών. Ελογημένη στιγμ πο πεσαν στ μεγάλη περιπέτεια το εαγγελίου. Σν τος ετος πέταξαν ­π βουν σ βουνό, γι ν κηρύξουν τ Χριστό.


Γι
ν καταλάβετε τί δύσκολο ταν ατ πο καναν, θ φέρω να παράδειγμα. Φαν­τα­σττε ν πάρετε 12 πρόβατα κα ν τ ίξετε μέσα σ να κοπάδι λύκων πεινασμένων. Θ μείν τίποτα;… τσι τος επε Χριστός· «­δο γ ποστέλλω μς ς πρόβατα ν μέ­σ λύκων» (Ματθ. 10,16). Λύκοι ο φαρισαοι, ο α­τοκράτορες, ο ξιωματοχοι, ο φιλόσοφοι. Κα τώρα τί βλέπω τί κούω· τ πρόβατα νίκησαν τος λύκους! Κα χι μόνο τος νίκη­σαν, λλ κα καναν κα τος λύκους ρνιά! τος γρίους τος καναν γίους, τος εδωλολάτρες τος καναν Χριστιανούς. Πς γινε α­τό; ν διαβάζετε τ Γραφή, θ χετε δε μι προφητεία πο λέει τι θ ρθ μέρα πο «θ βοσκήσ λύκος μαζ μ ρνί» (βλ. σ. 11,6). Ατ λοιπν πραγματοποιήθηκε στος γίους ποστόλους· καναν κα τος λύ­κους πρόβατα, τος ξημέρωσαν κα τος ­καναν κι α­τος ποίμνιο το Χριστο.


Στ
ν Κωνσταντινού­πολι νας εσεβς βασιλις, τιμώντας τ μνήμη τους, κτισε τν περίφημο να τν γίων ποστόλων κα διέταξε, πάνω σ μάρμαρο ν γράψουν τ νόματά τους κα πς πέθανε καθένας, στε ­λη Πόλις ν τος θυμται κα ν τος τιμ πόστολοι δν πέθαναν στ σπίτια τους, κοντ στς γυνακες τους· πέθαναν σκορπισμένοι στ πέρατα το κόσμου. Πέθαναν γι μς· ενε ο πι μεγάλοι εεργέτες το κόσμου. γραφε λοιπν στ μαρμάρινη κείνη πλάκα τ ξς. 

 

1ος Πέτρος σφάχτηκε στ Ρώμη. 2ος νδρέας σταυρώθηκε στν Πάτρα νάποδα. 3ος ωάννης εαγγελιστής, γαπημένος μαθητής, πέθανε ξόριστος στν Πάτμο. 4ος άκωβος σφάχτηκε σν ρν στ εροσόλυμα. 5ος Βαρθολομαος μαρτύρησε στος νδούς, 6ος Θωμς μαρτύρησε ­πίσης στς νδίες χτυπημένος μ λόγχες· τσι κα λοι ο λλοι, κα τέλος 13ος Παλος σφάχτηκε μέσα στ μπουντρούμια τς Ρώμης. Ποτέ κόσμος δν χρωστοσε τόσα πολλ σ τόσο λίγους.

* * *

πόστολοι ταν, γαπητοί μου, ατοί. Κ ­μες σήμερα τί εμαστε; Ο παπδες, ο δεσπο­τάδες, ρχιεπίσκοπος, πατριάρχης, ­λοι ­μες ο κληρικοί, εμαστε τώρα διάδοχοί τους. λλ χουμε ραγε τ γνωρίσματα τς ποστολικότητος; χουμε Πνεμα γιο, κηρύττουμε, κάνουμε θαύματα, ζομε νιδιοτε­λς, γνά, γγελικά;… Δν ενε το παρόν­τος ν κάνω λεγχο το ερο κλήρου, ν ­χ τν πίστι, τν γάπη, τν λπίδα, τ ζλο, τν προθυμία. δ πευθύνομαι στ λα κα λέω τ ξς, μ τ ποα κα τελειώνω.


Πόσοι ε
νε σήμερα ο κκλησιαζόμενοι κα­τ μέσον ρον; να κκλησίασμα ενε πάνω – κάτω 200 Χριστιανοί; Ο πόστολοι ταν 12, κα λλαξαν λο τν κόσμο· 200 Χριστιανο σήμερα τί θ μποροσαν ν κάνουν! Δ λέω ν κάνουμε ,τι καναν κενοι, ν πμε μακριά, στν φρικ κα στν σία κα στς ν­δίες λλο. ς γίνουμε μικρο πόστο­λοι. ­δ, δίπλα μας, κάποιοι περιμένουν. ­πάρχουν φτωχο πο δν χουν ψωμ ν φ­νε, ρ­ρωστοι πο περιμένουν μι πίσκεψι, αρετικο πο ταλαιπωρονται στς πλά­νες, μαρτωλο πο π δεκαετίες δν χουν ξομολογηθ. Τί περιμένουν; μς! Ν τρέξουμε σ ατούς. Εμαστε σήμερα δ 200. Θέλετε ν τιμήσουμε τος ποστόλους; Βάζω πετραχήλι κα κανόνα· θ κολασττε, ἐὰν δν δηγήσετε μι ψυχ στ Χριστό. Ποιά θ ενε ψυ­χ πο θ φέρς σ κοντά Του; Προσπάθησε τ τος ατ ν λευθερώσς π τ δίχτυα το διαβόλου μι ψυχή. Χριστιανός, πο δν εεργετε τν λλο κα δν φερε κάποιον κοντ στ Χριστό, δν ενε Χριστιανός.


πίσκοπος Αγουστνος
(Ομιλία Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναό του Αγίου
ωάννου Γαργαρέτας – θναι, 30-6-1960 μέρα Πέμπτη)


ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.