Ευαγγέλιον: τοῦ Προδρόμου, 24 Ἰουνίου

Ευαγγέλιον: τοῦ Προδρόμου, 24 Ἰουνίου 

Λουκᾶ α΄ 1-25, 57-68, 76, 80

Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν περὶ τῶν πεπληροφορημένων ἐν ἡμῖν πρα­γμάτων 2 καθὼς παρέδοσαν ἡμῖν οἱ ἀπ᾿ ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπη­ρέται γενόμενοι τοῦ λόγου, 3 ἔδοξε κἀμοί, παρηκολου­θηκότι ἄνωθεν πᾶσιν ἀκρι­βῶς, καθεξῆς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε, 4 ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν. 5 Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως τῆς Ἰουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας Ἀβιά, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν θυγατέρων Ἀαρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἐλισάβετ. 6 ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι. 7 καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον,­ καθότι ἡ Ἐλισάβετ ἦν στεῖ­ρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐ­τῶν ἦσαν. 8 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ, 9 κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσ­ελ­θὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυ­ρίου· 10 καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος. 11 ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος. 12 καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόν. 13 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην· 14 καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γεννήσει αὐτοῦ χαρή­σονται. 15 ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπι­­­ον τοῦ Κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ, καὶ Πνεύματος Ἁγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ, 16 καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν· 17 καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύμα­τι καὶ δυνάμει Ἠλιού, ἐπι­στρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμά­σαι Κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον. 18 καὶ εἶπε Ζαχαρίας πρὸς τὸν ἄγγελον· κατὰ τί γνώσομαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύτης καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς. 19 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ· ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπεστάλην λα­λῆσαι πρός σε καὶ εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα· 20 καὶ ἰδοὺ ἔσῃ σιωπῶν καὶ μὴ δυνάμενος λαλῆσαι ἄ­χρι ἧς ἡμέρας γένηται ταῦ­τα, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πλη­ρω­θήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν. 21 καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδο­κῶν τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ἐθαύ­μαζον ἐν τῷ χρονίζειν αὐτὸν ἐν τῷ ναῷ. 22 ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἠδύνατο λαλῆσαι αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνω­σαν ὅτι ὀπτασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς, καὶ διέμενε κωφός. 23 καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθη­σαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουρ­γίας αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 24 Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέ­ρας συνέλαβεν Ἐλισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε, 25 λέγουσα ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὁ Κύριος ἐν ἡμέ-ραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τὸ ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις.

57 Τῇ δὲ Ἐλισάβετ ἐπλή­σθη ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν. 58 καὶ ἤκουσαν οἱ περίοι­κοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνε Κύριος τὸ ἔλε­ος αὐτοῦ μετ᾿ αὐτῆς, καὶ συνέχαιρον αὐτῇ. 59 Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ ἦλθον περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίαν. 60 καὶ ἀποκριθεῖσα ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν· οὐχί, ἀλλὰ κληθήσεται Ἰωάννης. 61 καὶ εἶπον πρὸς αὐτὴν ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν τῇ συγγενείᾳ σου ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτῳ· 62 ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι κα­λεῖ­σθαι αὐτόν. 63 καὶ αἰτήσας πινακίδιον ἔ­­γραψε λέγων· Ἰωάννης ἐστὶ­ τὸ ὄνομα αὐτοῦ· καὶ ἐθαύ­μασαν πάντες. 64 ἀνεῴχθη δὲ τὸ στόμα αὐ­­τοῦ παραχρῆμα καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει εὐλογῶν τὸν Θεόν. 65 καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦντας αὐτούς, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρει­νῇ τῆς Ἰουδαίας διελαλεῖτο πάντα τὰ ρήματα ταῦτα, 66 καὶ ἔθεντο πάντες οἱ ἀ­­κούσαντες ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν λέγοντες· τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται; καὶ χεὶρ Κυρίου ἦν μετ᾿ αὐτοῦ. 67 Καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου καὶ προεφήτευσε λέγων·68 Εὐλογητὸς Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ,

76 Καὶ σύ, παιδίον, προφή­της ὑψίστου κληθήσῃ· προ­πορεύσῃ γὰρ πρὸ προσώ­που Κυρίου ἑτοιμάσαι ὁ­­­­δοὺς αὐτοῦ,

80 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Ἐπειδή, ὅπως εἶναι γνωστό, πολλοί ἀποπειράθηκαν νά συντάξουν διήγηση γιά τά γεγονότα καί τίς δι­δα­σκα­­λίες πού ἐμεῖς οἱ πιστοί γνωρίζουμε μέ βε­­βαι­­ό­τη­τα, 2 ὅπως μᾶς τά παρέδωσαν μέ τήν προφορική τους δι­δα­σκαλία ἐκεῖνοι πού ἀπό τήν ἀρχή τοῦ μεσσιακοῦ ἔρ­γου τοῦ Σωτῆρος ἔγιναν αὐτόπτες μάρτυρες τοῦ Ἰη­σοῦ Χριστοῦ καί ὑπηρέτες τοῦ κηρύγματός του, 3 γι’ αὐτό κι ἐγώ, πού ἔχω ἐξετάσει καί πα­ρακο­λουθήσει μέ προσοχή καί ἀκρίβεια ἀπό τήν ἀρ­χή ὅλα ὅσα σχετίζονται μέ τό εὐαγγέλιο, θεώρησα καλό νά σοῦ τά γρά­ψω αὐ­τά μέ τή σειρά τους, ἐκλαμπρότατε Θεόφιλε, 4 γιά νά γνωρίσεις μέ σαφήνεια καί μέ ἀκρίβεια τήν αὐ­θεν­τική καί ἀδιαμφισβήτητη ἀλήθεια τῶν λόγων τῆς πί­στε­ως πού προφορικά διδάχθηκες. 5 Τήν ἐποχή πού στήν Ἰουδαία ἦταν βασιλιάς ὁ Ἡρώ­δης, ζοῦσε κάποιος ἱερεύς πού λεγόταν Ζαχαρίας, ἀπό τήν τάξη τῶν λειτουργῶν τοῦ ναοῦ ἡ ὁποία καταγόταν ἀπό τόν ἱερέα Ἀβιά. Καί ἡ γυναίκα του ἦταν ἀπό τούς ἀπο­γόνους τοῦ Ἀαρών, καί τό ὄνομά της ἦταν Ἐλι­σά­βετ. 6 Καί οἱ δύο ἦταν ἐνάρετοι ἔναντι τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐρευ­­­­νᾶ καί γνωρίζει τίς καρδιές ὅλων, καί πορεύονταν σύμφωνα μέ ὅλες γενικά τίς ἐντολές καί τά παραγ­γέλ­ματα τοῦ Κυρίου. Ἦταν ἄμεμπτοι σέ ὅλα καί ἐλεύ­θε­ροι ἀπό κάθε σοβαρή παρεκτροπή. 7 Δέν εἶχαν ὅμως παιδί, διότι ἡ Ἐλισάβετ ἦταν στείρα.Καί ἐπιπλέον βρίσκονταν καί οἱ δύο σέ ἀρκετά προχωρημένη ἡλικία. 8 Ὅταν λοιπόν ἦρθε ἡ σειρά νά ἐφη­με­ρεύσει ἡ τάξη καί ἡ οἰκογένεια τῶν ἱερέων στήν ὁποία ἀνῆκε ὁ Ζαχαρίας, κι ἐνῶ αὐτός τελοῦσε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τήν ἱερατική του λειτουργία, συνέβη τό ἑξῆς: 9 Σύμφωνα μέ τή συνήθεια πού ἐπικρατοῦσε τότε στό ἱερατεῖο, νά ἐκλέγεται δηλαδή μέ κλῆρο ὁ ἱερεύς πού θά πρόσφερε τό θυμίαμα, ἔπεσε στόν Ζαχαρία ὁ κλῆρος νά μπεῖ στό ναό τοῦ Κυρίου καί νά προσφέρει θυμίαμα στό θυσιαστήριο τῶν θυμιαμάτων. 10 Στό μεταξύ ὅλο τό πλῆθος τοῦ λαοῦ βρισκόταν συναθροισμένο καί προσευχόταν ἔξω, στό προαύλιο τοῦ ναοῦ, τήν ὥρα πού καιγόταν τό θυμίαμα. 11 Τότε τοῦ ἐμφανίστηκε ἄγγελος Κυρίου, ὁ ὁποῖος στε­κό­ταν στά δεξιά τοῦ θυσιαστηρίου, πάνω στό ὁποῖο και­γόταν τό θυμίαμα. 12 Κι ὅταν τόν εἶδε ὁ Ζαχαρίας, ταράχθηκε καί κυριεύθηκε ἀπό φόβο. 13 Ὁ ἄγγελος ὅμως τοῦ εἶπε: Μή φοβᾶσαι, Ζαχαρία, ἀλλά νά χαίρεσαι, διότι εἰσακούσθηκε ἀπό τόν Θεό ἡ δέησή σου πού πολλές φορές ἕως τώρα ἔκανες. Ἡ γυναίκα σου ἡ Ἐλισάβετ θά σοῦ γεννήσει ἕνα ἀγόρι, καί θά τοῦ δώσεις τό ὄνομα Ἰωάννης. 14 Θά νιώσεις χαρά καί ἀγαλλίαση· καί πολλοί, ὅταν θ’ ἀκούσουν τό προφητικό κήρυγμά του, θά χαροῦν γιά τή γέννησή του. 15 Ἡ γέννησή του θά φέρει τόση μεγάλη χαρά, διότι ὁ ἄν­θρωπος αὐτός θά εἶναι πραγματικά μεγάλος καί ἀνα­­­­γνωρισμένος ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο. Δέν θά πιεῖ κρασί ἤ ἄλλο μεθυστικό ποτό. Καί θά εἶναι γεμάτος μέ τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό τόν καιρό ἀκόμη πού θά εἶναι στήν κοιλιά τῆς μητέρας του. 16 Καί θά κάνει πολλούς ἀπ’ τούς ἀπογόνους τοῦ Ἰσρα­­ήλ πού ἔχουν ἀποπλανηθεῖ καί ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τόν Θεό μέ τίς ἁμαρτίες τους νά ἐπιστρέψουν μέ τή μετάνοια στόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριο, τόν Θεό τους. 17 Αὐτός θά προπορευθεῖ ἀπό τήν ἔλευση τοῦ Θεαν­θρώ­που Μεσσία ἔχοντας τό ἴδιο προφητικό χά­ρισμα τοῦ Πνεύματος καί τήν ἴδια παρρησία καί δυναμική δρά­ση πού εἶχε καί ὁ Ἠλίας. Καί θά τά χρησιμοποιεῖ αὐτά γιά νά ξαναγυρίσει στά παιδιά τίς καρδιές τῶν πατέρων πού ψυχράνθηκαν καί ἔχασαν κι αὐτή τή φυσική τους στοργή, καί νά θερμάνει ἔτσι καί νά σφίξει στενότερα τούς οἰκογενειακούς δεσμούς· κι ἀκόμη γιά νά ἐπα­να­φέ­ρει τούς ἀπείθαρχους καί δύστροπους καί νά τούς κάνει νά ἀποκτήσουν τίς σκέψεις καί τό φρό­νημα τῶν δικαίων καί νά γίνουν ἐνάρετοι. Καί ἔτσι νά ἑτοιμάσει γιά τόν Κύ­ριο ἕνα λαό θρησκευτικῶς καί ἠθικῶς προετοιμασμέ­νο νά τόν ὑποδεχθεῖ καί νά τόν ἐγκολπωθεῖ ὡς Σωτή­ρα του. 18 Εἶπε τότε ὁ Ζαχαρίας στόν ἄγγελο: Μέ ποιό σημάδι θά βεβαιωθῶ γι’ αὐτό πού μοῦ λές; Αὐτό μοῦ φαίνεται ἀπίθανο καί ἀπίστευτο, διότι ἐγώ εἶμαι γέρος καί ἡ γυναίκα μου εἶναι περασμένης ἡλικίας. 19 Τότε ὁ ἄγγελος τοῦ ἀποκρίθηκε: Ἐγώ εἶμαι ὁ ἀρ­χάγ­γελος Γαβριήλ, πού παραστέκομαι μπροστά στό Θεό γιά νά τόν ὑπηρετῶ μαζί μέ τούς ἄλλους ἀρχαγγέλους του. Καί μέ ἔστειλε ὁ Θεός νά σοῦ μιλήσω καί νά σοῦ φέρω τή χαρμόσυνη αὐτή εἴδηση. 20 Ἀλλά ἀφοῦ ζητᾶς σημάδι, ἰδού τό ἔχεις, ὄχι ὅμως ὅπως τό θέλεις: Θά χάσεις τή λαλιά σου καί δέν θά μπορεῖς νά μιλή­σεις μέχρι τήν ἡμέρα πού θά γίνουν αὐτά, δηλαδή μέχρι τή γέννηση τοῦ παιδιοῦ καί τήν ὀνομασία του. Θά ἔχεις τήν τιμωρία αὐτή, ἐπειδή δέν πίστεψες στά λόγια μου, τά ὁποῖα θά πραγματοποιηθοῦν ὁλοκληρωτικά στήν ὥρα τους. 21 Ὁ λαός στό μεταξύ ἐξακολουθοῦσε νά περιμένει τόν Ζαχαρία. Κι ὅλοι ἀποροῦσαν, γιατί αὐτός ἔμε­­νε πολλή ὥρα μέσα στό ναό κι ἀργοῦσε νά βγεῖ. 22 Ἀλλά κι ὅταν βγῆκε ἀπό τό θυσιαστήριο, δέν μπο­ροῦ­σε νά τούς μιλήσει καί ν’ ἀπαντήσει σ’ ὅσους τόν ρω­τοῦσαν γιά τήν ἀργοπορία του. Καί κατάλα­βαν ὅτι μέσα στό ναό εἶχε δεῖ κάποια ὀπτασία. Κι αὐτός ἐξα­κο­λου­θοῦσε νά συν­εν­­νοεῖται μ’ αὐ­τούς μέ νεύματα, καί πα­ρέμενε κουφός καί ἄλαλος. 23 Κι ὅταν συμπληρώθηκαν οἱ ἡμέρες τῆς ἑβδομάδος ἐκείνης πού εἶχε τό καθῆκον νά λειτουργεῖ στό ναό, ἔφυ­γε ἀπό τά Ἱερο­σό­λυμα καί πῆγε στό σπίτι του. 24 Ὕστερα λοιπόν ἀπό τίς ἡμέρες αὐτές ἔμεινε ἔγκυος ἡ σύζυγός του ἡ Ἐλισάβετ, καί ἐπί πέντε μῆνες ἀπό συ­στο­λή ἔκρυβε μέ ἐπιμέλεια τήν ἐγκυμοσύνη της. 25 Ὅταν ὅμως πλέον δέν μποροῦσε νά κρυφτεῖ, ἔλεγε σ’ αὐτούς πού ἤθελαν νά τήν συγχαροῦν: μοῦ ἔκανε αὐ­­τό τό κα­λό ὁ Θεός ἔτσι, σέ περασμένη ἡλικία, τίς ἡμέ­ρες αὐ­τές πού ἐπέβλεψε μέ εὐμένεια σέ μένα γιά νά μοῦ ἀφαι­ρέσει τή ντροπή πού ἔνιωθα ἀνάμεσα στούς ἀν­­­θρώπους ἐξαι­τί­ας τῆς στειρότητας καί τῆς ἀτεκνίας μου.

57 Ὅταν λοιπόν συμπληρώθηκε ὁ χρόνος τῶν ἐννέα μηνῶν γιά νά γεννήσει ἡ Ἐλισάβετ, γέννησε ἀγόρι. 58 Κι ἄκουσαν οἱ γείτονές της καί οἱ συγγενεῖς της ὅτι ὁ Κύριος ἔδειξε μεγάλο καί θαυμαστό τό ἔλεός του σ’ αὐτήν, ἀφοῦ τῆς ἔδωσε παιδί σέ τόσο προχωρημένη ἡλικία. Καί χαίρονταν κι αὐτοί μαζί της. 59 Κι ὅταν τό παιδί ἔγινε ὀκτώ ἡμερῶν ἦλθαν πάλι οἱ συγγενεῖς καί οἱ γείτονες γιά νά τοῦ κάνουν περιτομή. Καί ὑπο­λό­γιζαν νά τό ὀνομάσουν μέ τό ὄνομα τοῦ πατέρα του, δηλαδή Ζαχαρία. 60 Ἀλλά ἡ μητέρα τοῦ παιδιοῦ, φωτισμένη ἀπό τό Πνεῦ­μα τοῦ Θεοῦ, πῆρε τό λόγο καί εἶπε: Ὄχι. Δέν θά ὀνομασθεῖ Ζαχαρίας, ἀλλά Ἰωάννης. 61 Ἐκεῖνοι ὅμως τῆς εἶπαν: δέν ὑπάρχει κανένας στήν οἰκογένειά σου πού νά ἔχει αὐτό τό ὄνομα. 62 Ρωτοῦσαν λοιπόν μέ νοήματα τόν πατέρα του σάν τί ὄνομα ἤθελε νά δώσει στό παιδί. 63 Κι ἐκεῖνος, ἀφοῦ ζήτησε ἕνα μικρό πίνακα, ἔγραψε αὐτές ἀκριβῶς τίς λέξεις: Ἰωάννης εἶναι τό ὄνομά του. Κι ὅλοι ἀπόρησαν καί θαύμασαν γιά τήν παράδοξη αὐ­τή συμ­φωνία τοῦ Ζαχαρία μέ τήν Ἐλισάβετ. 64 Ἄνοιξε τότε ἀμέσως τό στόμα τοῦ Ζαχαρία καί λύ-θηκε ἡ γλώσσα του καί μιλοῦσε πλέον ἐλεύθερα δοξάζοντας καί ἀνυμνώντας τόν Θεό. 65 Κι ἀπ’ τό θαῦμα αὐτό ὅλοι ὅσοι κατοικοῦσαν ἐκεῖ τρι­γύρω κυριεύθηκαν ἀπό φόβο. Καί σ’ ὁλό­­­κληρη τήν ὀρεινή περιοχή τῆς Ἰουδαίας διαδόθηκαν ὅλα αὐτά τά γεγονότα πού ἀναφέρονταν στήν ὀνομασία τοῦ παι-­ δι­οῦ καί στή θαυμαστή θεραπεία τῆς ἀφωνίας τοῦ πατέ­ρα του. 66 Κι ὅσοι τά ἄκουσαν, τά ἔβαλαν μέσα στήν καρδιά τους καί τά χάραξαν βαθιά στή μνήμη τους λέγοντας: Τί ἄραγε θά γίνει τό παιδί αὐτό, στό ὁποῖο ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ φανερώθηκε τόσο θαυμαστή, ὕστερα μάλιστα ἀπ’ ὅλα αὐτά πού ἔγιναν στή γέννησή του; Καί πράγματι τό προστατευτικό χέρι τοῦ Κυρίου ἦταν μαζί του. 67 Ὁ Ζαχαρίας τότε, ὁ πατέρας του, πλημμύρισε μέ Πνεῦμα Ἅγιον καί προφήτευσε τήν ἔλευση τοῦ Μεσσία καί τήν ἀποστολή τοῦ παιδιοῦ μέ τά ἑξῆς λόγια: 68 Ἄς εἶναι εὐλογημένος καί δοξασμένος ὁ Κύριος, πού ὀνομάζεται Θεός τοῦ Ἰσραήλ διότι ἀπ’ ὅλα τά ἔθνη μόνο οἱ Ἰσραηλίτες τόν γνώρισαν καί τόν λάτρευσαν. Ἄς εἶναι δοξασμένος, διότι ἐπισκέφθηκε τό λαό του καί τόν ἀπελευθέρωσε ἀπ’ τούς ὁρατούς καί ἀόρατους ἐχ­θρούς.

76 Καί σύ, παιδί μου, θά ἀναδειχθεῖς καί θά ἀναγνω­ρισθεῖς προφήτης τοῦ ὑψίστου Θεοῦ. Διότι θά προπο­ρευθεῖς μπροστά ἀπό τόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριο γιά νά ἑτοιμάσεις τούς δρόμους μέσα ἀπ’ τούς ὁποίους θά πλησιάσει τόν καθένα ξεχωριστά ἀπ’ τούς ἀνθρώπους γιά νά τούς ὁδηγήσει στή σωτηρία.

80 Στό μεταξύ τό παιδί μεγάλωνε σωματικά, καί οἱ πνευματικές του δυνάμεις ἰσχυροποιοῦνταν κάτω ἀπό τόν φωτι­σμό καί τήν ἐνίσχυση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Κι ἔμενε στίς ἐρημιές ζώντας μακριά ἀπό τούς θορύβους τοῦ κό­­σμου μέχρι τήν ἡμέρα πού εἶχε ὁρίσει ἡ θεία πρόνοια νά φανερωθεῖ καί νά ἀναδειχθεῖ ὡς προφήτης καί ἀπε­σταλ­μένος τοῦ Θεοῦ στόν ἰσραηλιτικό λαό.

https://www.osotir.org

1. ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΗ

Τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς αὐτῆς ἀναφέρεται στὸ μεγάλο γεγονὸς τοῦ Γενεθλίου τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ποὺ ἑορτάζεται σήμερα. Μᾶς παρουσιάζει τοὺς δύο γέροντες γονεῖς τοῦ Ἰωάννου, τὸν ἱερέα Ζαχαρία καὶ τὴν γυναῖκα του Ἐλισάβετ, ποὺ ἦσαν ἐνάρετοι, δίκαιοι καὶ ἄμεμπτοι, δὲν εἶχαν ὅμως παιδί, διότι ἡ Ἐλισάβετ ἦταν στεῖρα. Κάποια ἡμέρα ὅμως ὁ Ζαχαρίας, καθὼς εἰσῆλθε στὸν Ναὸ τοῦ Σολομῶντος γιὰ νὰ θυμιάσῃ στὸ θυσιαστήριο τῶν θυμιαμάτων, ἀντίκρυσε φοβισμένος τὸν ἀρχάγγελο Γαβριὴλ νὰ τοῦ λέγῃ: Μὴ φο-βᾶσαι, Ζαχαρία, διότι εἰσακούσθηκε ἡ δέησί σου. Θὰ ἀποκτήσῃς υἱὸ καὶ θὰ τὸν ὀνομάσῃς Ἰωάννη. Αὐτὴ ἡ γέννησι θὰ φέρῃ μεγάλη χαρὰ σὲ σένα καὶ σὲ λαὸ πολύ. Διότι ὁ Ἰωάννης θὰ ἀναδειχθῇ μεγάλος ἄνθρωπος, θὰ ἔχῃ πλούσια τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος «ἐκ κοιλίας μητρός». Καὶ θὰ ὁδηγήσῃ σὲ μετάνοια πολλοὺς Ἰουδαίους. Θὰ προπορευθῇ ἀπὸ τὸν Μεσσία, προικισμένος μὲ τὸ προφητικὸ χάρισμα καὶ τὴν παρρησία τοῦ προφήτου Ἠλιού. Καὶ ὁ Ζαχαρίας ἀπορεῖ: Μὲ ποιὸ σημεῖο θὰ βεβαιωθῶ γι’ αὐτά; Διότι ἐγὼ καὶ ἡ γυναίκα μου εἴμαστε ἡλικιωμένοι. Καὶ ὁ ἄγγελος ἀποκρίθηκε: Τὸ σημεῖο ποὺ ζητεῖς εἶναι τὸ ὅτι θὰ μείνῃς ἄλαλος μέχρι νὰ γίνουν ὅλα αὐτά. Διότι ὁ Θεὸς μὲ ἀπέστειλε νὰ σοῦ ἀναγγείλω τὸ μεγάλο καὶ χαρμόσυνο αὐτὸ γεγονός.

Ποιὸ ὅμως εἶναι τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα ποὺ εὐαγγελίζεται ὁ Γαβριήλ; Ἡ θαυμαστὴ μόνο γέννησι ἑνὸς παιδιοῦ ἀπὸ μία στεῖρα ἡλικιωμένη γυναῖκα; Ἀσφαλῶς ὄχι. Τὸ εὐαγγέλιον ποὺ εὐαγγελίζεται ὁ Γαβριὴλ δὲν ἀποτελεῖ κάτι ποὺ ἀφορᾷ μόνο τοὺς γονεῖς τοῦ Προδρόμου, ἀλλὰ ἀποτελεῖ γεγονὸς κοσμοϊστορικῆς σημασίας. Τὴν συγκλονιστικὴ αὐτὴ ὥρα μέσα στὸν Ναὸ τοῦ Σολομῶντος ἀκούεται τὸ πρῶτο οὐράνιο μήνυμα τῆς λυτρώσεως καὶ ἐλπίδος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Εἶναι ἡ ὥρα ποὺ ἀνατέλλει ἡ νέα ἐποχή, ἡ ἐποχὴ τῆς Χάριτος. Ἀναγγέλλεται ἡ γέννησι τοῦ τελευταίου ἀστέρος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ποὺ προμηνύει τὴν ἀνατολὴ τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης τῆς Καινῆς Διαθήκης, τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἡ ὥρα ποὺ ὁ Θεὸς ἀρχίζει νὰ πραγματοποιῇ τὸ προαιώνιο σχέδιο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων.

Διότι ὁ Ἰωάννης ἀποτελεῖ ὸ προμήνυμα τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Μεσσίου. Γεννήθηκε πρὶν ἀπὸ τὸν Μεσσία καὶ προετοίμασε τὸ ἔδαφος γιὰ τὸν ἐρχομό του. Ἐβάδισε πάνω στὴ γῆ καὶ ἐκάλεσε σὲ μετάνοια τοὺς ἀνθρώπους πρὶν ἀπὸ Αὐτὸν καὶ κατέβηκε στὸν Ἅδη καὶ ἐκήρυξε στοὺς κεκοιμημένους πρὶν ἀπὸ τὸν Χριστό. Ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὁ Ἰωάννης ὑπῆρξε τὸ «ἄνθος ποὺ στόλισε τὴν εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο, φύτρωσε καὶ ἄνθισε στὸ μεσοδιάστημα τοῦ Νόμου καὶ τῆς Χάριτος. Προέτρεξε ὁ στρατιώτης κηρύττοντας τὸν ἐρχομὸ τοῦ βασιλιᾶ ὅλης τῆς κτίσεως». Ἡ γέννησι λοιπὸν τοῦ Ἰωάννου εἶναι ἡ ἀφετηρία καὶ ἡ προαναγγελία τῆς λυτρώσεώς μας.

2. ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ

Καὶ ἦρθε ἡ μεγάλη ὥρα, ἡ ὥρα τῆς γεννήσεως τοῦ μεγάλου Προφήτου. Γιὰ νὰ τοῦ δοθῇ τὴν ὀγδόη ἡμέρα τὸ ὄνομα ποὺ ὁ Θεὸς ὥρισε: «Ἰωάννης». Οἱ συγγενεῖς ἀποροῦν γιὰ τὸ ὄνομα αὐτό. Καὶ ὁ Ζαχαρίας ἐπιβεβαιώνει τὴν βουλὴ τοῦ Θεοῦ γράφοντας: «Ἰωάννης εἶναι τὸ ὄνομά του». Καὶ ἀμέσως λύνεται ἡ γλῶσσα του καὶ μὲ ἄπειρη εὐγνωμοσύνη δοξάζει τὸν Θεὸ γιὰ τὸ μεγάλο αὐτὸ δῶρο ποὺ τοῦ ἐχάρισε: τὸν Ἰωάννη. 

Γιατί ὅμως ὁ Θεὸς ἔδωσε αὐτὸ τὸ ὄνομα; Τί σημαίνει ἡ λέξι Ἰωάννης; Σημαίνει: δῶρο τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἦταν πράγματι ὁ Ἰωάννης μεγάλο δῶρο, τὸ μεγαλύτερο δῶρο τοῦ Θεοῦ μέχρι τότε. Ἕνα δῶρο ὄχι μόνον γιὰ τοὺς γονεῖς του ἀλλὰ γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Μᾶς ἐδώρισε ὁ Θεὸς τὸν μεγαλύτερο ἄνδρα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Αὐτὸν ποὺ γεννήθηκε μετὰ ἀπὸ πολλὲς προσευχὲς καὶ μεγάλωσε μέσα σὲ ἀδιάλειπτες δεήσεις. Αὐτὸν ποὺ ἀνατράφηκε μέσα στὶς ἐρήμους καὶ τὶς στερήσεις, κατευθυνόμενος ἀπὸ τὸ προστατευτικὸ χέρι τοῦ Κυρίου. Τὸν κοσμημένο μὲ ἔξοχες ἀρετὲς ἀρχηγὸ τῶν ἀσκητῶν, τὸν ἔνσαρκο ἄγγελο καὶ οὐράνιο ἄνθρωπο. Αὐτὸν ποὺ ἔζησε τὴν ἁγιότητα σὲ ὕψιστο βαθμό, ὥστε νὰ μπορέσῃ νὰ ὑπηρετήσῃ τὸ σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὸν ποὺ κήρυττε πρῶτα μὲ τὴ ζωή του καὶ κατόπιν μὲ τὸν λόγο του.

Διότι ὁ Ἰωάννης ἀκτινοβολοῦσε τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ καὶ ἦταν πλημμυρισμένος μὲ ἀναρίθμητα χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἦταν τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ ἀλλάξῃ ὁ Θεὸς τὴν ἱστορία τοῦ κόσμου. Ὁ κήρυκας τῆς μετανοίας καὶ τῆς ἐπιστροφῆς· τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Ἂς εὐχαριστοῦμε λοιπὸν τὸν ἅγιο Θεὸ γιὰ τὸ μεγάλο του αὐτὸ δῶρο πρὸς ἐμᾶς καὶ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα, τὸν Ἰωάννη. Καὶ ἂς παρακαλοῦμε τὸν ἅγιο Πρόδρομο καὶ Βαπτιστὴ τοῦ Κυρίου νὰ πρεσβεύῃ στὸν θρόνο τῆς Χάριτος καὶ γιὰ μᾶς, ὥστε νὰ ζοῦμε μὲ μετάνοια καὶ ἄσκησι, μὲ ἀρετὴ καὶ ἁγιότητα βίου. Γιὰ νὰ γίνῃ σὲ κάποιο μικρὸ βαθμὸ καὶ ἡ δική μας ζωὴ προδρομικὴ γιὰ τοὺς γύρω μας, νὰ δείχνῃ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.

  https://www.osotir.org