Ο Γέροντας Σωφρόνιος έζησε περίπου πέντε χρόνια στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, πρίν ακόμη γνωρίσει προσωπικά τον Άγιο Σιλουανό. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1930. Κάθε φορά που έβγαινε να θυμιάσει τους μοναχούς αισθανόταν δέος και ντροπή, όταν περνούσε μπροστά από τον Άγιο. Μέχρι τότε όμως δεν έτυχε να συνομιλήσει μαζί του.
Λίγο χρόνο μετά την χειροτονία του Γέροντος ήλθε να τον επισκεφθεί ο ερημίτης μοναχός π. Βλαδίμηρος, με τον οποίο συζήτησαν διάφορα πνευματικά θέματα.
Κατανυγμένος από την συζήτηση και την όλη πνευματική ατμόσφαιρα της συνομιλίας, ο π. Βλαδίμηρος απευθύνει ξαφνικά στον Γέροντα το ερώτημα:
“Πάτερ Σωφρόνιε, πες μου έναν λόγο για τη σωτηρία της ψυχής μου”…
Εκείνη τη στιγμή ο Γέροντας, που ετοίμαζε τσάι για τον π. Βλαδίμηρο, λέει:
” Να στέκεσαι στο χείλος της αβύσσου της απογνώσεως, και όταν δεις ότι αρχίζεις να αποκάμνεις, τραβήξου λίγο πίσω και πιές ένα φλυτζάνι τσάι”.
Τότε του έδωσε το τσάι.
Ο λόγος αυτός και προπαντός η ενέργεια που μετέδωσε, χτύπησε τον ερημίτη που αποχώρησε συντετριμένος… για να συμβουλευθεί τον Άγιο Σιλουανό και να ελέγξει την αλήθεια και την ασφάλεια της προτροπής.
Την επομένη της συναντήσεως ο Γέροντας κατέβαινε από τη σκάλα του πολυώροφου κτιρίου της Μονής προς την κεντρική αυλή… ο Άγιος Σιλουανός ανέβαινε από τον αρσανά πρός την αντίθετη κατεύθυνση.
Κανονικά θα έπρεπε να συναντηθούν έξω από την είσοδο του Καθολικού.
Ο Γέροντας όμως, από ευλάβεια όπως πάντοτε λοξοδρόμησε για να μην συναντήσει τον Άγιο.
Αλλά και ο Σιλουανός άλλαξε πορεία, και η συνάντηση μπροστά στην τράπεζα ήταν αναπόφευκτη…… Τη στιγμή εκείνη ο Άγιος Σιλουανός ρώτησε τον Γέροντα:
” Πάτερ Σωφρόνιε, ήλθε σε σένα χθές ο π. Βλαδίμηρος ; ”
Και ο Γέροντας, αποφεύγοντας όλα τα ενδιάμεσα στάδια του κοινού διαλόγου, απάντησε:
” Έσφαλα ;”.
Και ο άγιος Σιλουανός, με τον ίδιο τρόπο, λέει σε αυτόν:
” Όχι αλλά ο λόγος υπερέβαινε τα μέτρα και την δύναμη του αδελφού. έλα αυριο να συζητήσουμε από κοντά”.
Έτσι ο π. Σωφρόνιος επισκέφθηκε τον Άγιο Σιλουανό, που του διηγήθηκε τη ζωή του. Ανιστόρησε σε αυτόν τα δεκαπέντε χρόνια της πάλης του με τα πνευματα της πονηρίας.
Εμπιστεύθηκε σε αυτόν τον αποκαλυπτικό λόγο του Χριστού:
” Κράτει τον νούν σου εις τον άδην και μη απελπίζου”.
Που αποτέλεσε σταθμό στον πνευματικό του αγώνα, και με την δύναμη του οποίου διασώθηκε από κάθε δαιμονική προσβολή και καθαρίσθηκε από λογισμούς υπερηφανείας.
Ο Γέροντας Σωφρόνιος απέκτησε τέτοια πίστη και ευλάβεια προς τον Σιλουανό, ώστε με το πνεύμα του να προσκυνεί και τα αχνάρια των ποδιών του.
Όπως ο ίδιος δηιγόταν και έγραφε, θεωρούσε τη γνωριμία και τον σύνδεσμο με τον άγιο Σιλουανό…ως την μεγαλύτερη προς αυτόν δωρεά του Θεού.
Το ιστορικό αυτό γεγονός είχε καθοριστική σημασία για τη μετέπειτα πνευματική εξέλιξη και θεολογία του.
Η επικοινωνία του με τον Άγιο έδωσε στον Γέροντα τη διαβεβαίωση για το πνεύμα της μετάνοιας με το οποίο εμφορείτο ως τότε.
Πληροφορήθηκε στη διδαχή του και με ακλόνητη πίστη στον λόγο του απέκτησε σταθερότητα στην ασκητική ζωή του και οδηγήθηκε στην απάθεια.
Έζησε το υπόλοιπο των ημερών του, στην έρημο και εργότερα στην διακονία του μέσα στον κόσμο, μαρτυρώντας ότι μόνο με την εκούσια κατάβαση στον Άδη, χάριν της εντολής, ο πιστός τοποθετείται στην οδό του Θεού…
Mαθαίνει την απερίγραπτη ταπείνωση του Χριστού και ενώνεται μαζί Του.
Απόσπασμα από το αφιέρωμα:¨Ο ΓΕΡΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ¨του Essex του Αρχιμανδρίτου Ζαχαρία Ζαχάρου στο περιοδικό “ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ” Τεύχος 3 Αυγ.- Νοεμ. 2000
πηγή: pneumatoskoinwnia
ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.