Ετικέτες

14.11.14

ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ: ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ – ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ

Ἀναφέρει ὁ καλός Κληρικός π. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος από τόν Πειραιά: «Τό γεγονός τό ὁποῖο ἀναφέρουμε συνέβη τό 1991.
Μιά Γερμανίδα προτεστάντισσα εἶχε παντρευθῆ στή Γερμανία μ’ ἕνα Ἕλληνα Ὀρθόδοξο χριστιανό. Ἦρθε στήν Ἑλλάδα ἕνα καλοκαίρι μαζί μέ τό σύζυγό της. Ἐκεῖ δέχθηκε ἀφόρητη πίεσι ἀπ’ τά πεθερικά της, γιά νά βαπτισθῆ Ὀρθόδοξη. Ἔτσι, ἕνα ἀπόγευμα τήν ἔφεραν σέ κάποιο ἱερέα ἑνός Ναοῦ καί τῆς ἔγινε μιά πολύ πρόχειρη καί σύντομη κατήχησι. Κατήχησι τοῦ ἑνός τετάρτου!
Τήν ἑπομένη τήν ἔσυραν κυριολεκτικά καί τή βάπτισαν διά τῆς βίας. Τό Μυστήριο τελέσθηκε ἀπ’ τόν ἴδιο ἱερέα πού τήν προηγουμένη μέρα ἔκανε τήν κατήχησι. Στή νεοφώτιστη Ὀρθόδοξη χριστιανή δόθηκε τ’ ὄνομα Αἰκατερίνα.
Ὁ ἱερεύς, μετά τό πέρας τῆς Βαπτίσεως, θέλησε νά κοινωνήση τή νεοφώτιστη μέ τή Θεία Κοινωνία τῆς Μεγάλης Πέμπτης, πού φυλάσσεται στό Ἀρτοφόριο τῆς ἁγίας Τραπέζης.
Μόλις ἡ νεοφώτιστη ἔλαβε τή Θεία Κοινωνία στό στόμα της, τήν ἔφτυσε, ἀντιδρώντας, ὅπως εἶπε κατόπιν, στό φοβερό κάψιμο, τό ὁποῖο ἔνιωσε μέσα στό στόμα.
Ὅπως ἦταν φυσικό, προκλήθηκε μεγάλη ἀναστάτωσι καί ταραχή. Μέ τίς φωνές μεγάλωσε κι ὁ πανικός. Μάταια ὁ ἱερεύς ἔψαχνε νά βρῆ τό μεγάλο μαργαρίτη τοῦ Σώματος τοῦ Κυρίου. Νευρίασε κι ἔξαλλος ἀπ’ τό θυμό του ἐξαφανίσθηκε ἀπ’ τήν Ἐκκλησία.
Ταραγμένοι ὅπως ἦταν ὅλοι, ἔφυγαν καί πῆγαν στό σπίτι. Ἡ νεοφώτιστη κλείσθηκε στό δωμάτιό της συγχυσμένη καί πρός τό βράδυ ἔπεσε νά κοιμηθῆ. Ὁ ὕπνος της ἦταν ταραγμένος καί γεμάτος ἐφιάλτες.
Σ᾽ αὐτή τήν παραζάλη (ἦταν περίπου δύο μετά τά μεσάνυκτα) ξύπνησε ξαφνικά κι εἶδε μπροστά της ἕνα τεράστιο μαῦρο πλάσμα, πού εἶχε μορφή ἀνθρώπου καί τράγου. Ἀπ’ τό στόμα του ἔβγαζε φλόγες, εἶχε δέ μιά τεράστια γλῶσσα, κόκκινα μάτια κι ἀπαίσια δόντια. Πάγωσε ἡ καημένη, φρικίασε κι ἄρχισε νά τρέμη ὁλόκληρη. Ἄκουσε τόν ἑαυτό της νά ρωτάη, ἐνῶ τά δόντια της κτυποῦσαν ἀπ’ τόν τρόμο:
—Ποιός εἶσαι; Τί θέλεις; Τί ζητᾶς ἀπό μένα;
—Ἐγώ εἶμαι αὐτός, πού βάζω τούς χριστιανούς ν’ ἀρνοῦνται τό Χριστό ὡς Θεό, νά Τόν προδίδουν καί νά Τόν βρίζουν!!! Ἐγώ μπαίνω στίς καρδιές τους! Χώ, χώ, χώ…
Κι ἄρχισε νά γελάη…
—Εἶμαι ὁ ἴδιος, πού κυρίευσα καί τήν καρδιά τοῦ παπᾶ. Εἶναι δικός μου. Εἶμαι ὁ ἴδιος πού ἔβαλα κι ἐσένα νά σκανδαλισθῆς καί νά φτύσης! Εἶσαι δική μου!!! Ἦρθα νά σέ πάρω!!!
Κι ἀγριεμένος ὅπως ἦταν καί φοβερός (ὅλα αὐτά ἔγιναν σάν ἀστραπή) ὅρμησε πάνω της, κι ἐκείνη, τήν ἴδια στιγμή ἄρχισε νά φωνάζη ἐντελῶς αὐθόρμητα:
—Χριστέ μου, σῶσε με! Σέ πιστεύω!
Καί μέ τό “Σέ πιστεύω” ἔσκασε αὐτός μέ τρομερή βοή κι ἄφησε πίσω του μιά φοβερή ἀπαίσια βρώμα.
Ἐν τῷ μεταξύ ἡ νεοφώτιστη τινάχθηκε πάνω, φωνάζοντας καί ξαναφωνάζοντας πάλι:
—Χριστέ μου! Σέ πιστεύω, Σέ πιστεύω, Σέ πιστεύω!…
Πόσες φορές τό εἶπε, δέν ἤξερε.
Ὅπως καταλαβαίνετε, ξεσηκώθηκαν ὅλοι μέσ’ στό σπίτι, τρομαγμένοι, μπῆκαν μέσα στό δωμάτιό της, αἰσθάνθηκαν ὅλοι αὐτή τή φοβερή δυσοσμία κι ἄνοιξαν τά παράθυρα γιά ν’ ἀερισθῆ τό δωμάτιο.
—Θέλω νά μέ πᾶτε στόν παπᾶ πού μέ βάπτισε, τώρα ἀμέσως!
Καί διηγήθηκε τό περιστατικό.
—Βρέ κορίτσι μου, τῆς λένε, τώρα εἶναι νύκτα. Τέτοια ὥρα θά πᾶμε; Ἄσε νά ξημερώση καί πᾶμε.
Ἡ νεοφώτιστη Αἰκατερίνα πέρασε ἔτσι τή νύκτα της μέχρι τό πρωΐ, συνεχῶς προσευχομένη καί κλαίουσα. Ἔκλαιγε συνεχῶς. Τό πρωΐ πῆρε τή νεοφώτιστη ὁ σύζυγός της καί πῆγαν μαζί στήν Ἐκκλησία, γιά νά συναντήσουν τόν ἱερέα πού τήν εἶχε βαπτίσει. Εὐτυχῶς, ὅμως, πού δέν ἦταν ἐκεῖ. Ἦταν, ὅμως, κάποιος ἄλλος ἱερεύς, φημισμένος γιά τήν ἀρετή του, συνεφημέριος τοῦ πρώτου, καί διηγήθηκε σ᾽ αὐτόν τί ἀκριβῶς συνέβη.
Ἀμέσως ὁ εὐσεβής ἐκεῖνος ἱερεύς τήν πῆρε ἰδιαιτέρως καί ἐπί τρεῖς ὧρες τήν κατηχοῦσε, τή συμβούλευε καί τή μύησε σωστά στά δόγματα καί στίς ἀλήθειες τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Ἔφυγε εἰρηνική κι ἀναπαυμένη.
Τό ἀπόγευμα, ὅπως τή συμβούλευσε ὁ θεοσεβής ἐκεῖνος κληρικός, πῆγε στό Ναό, βρῆκε τόν παππούλη πού τήν εἶχε βαπτίσει, ἔπεσε στά πόδια του, ζήτησε συγγνώμη καί διηγήθηκε τ’ ὅραμά της. Ἔπρεπε νά τοῦ τά διηγηθῆ ὅλα, γιά νά λάβη κι ἐκεῖνος τά δικά του μέτρα. Τί ἔγινε στήν καρδιά ἐκείνου τοῦ ἱερέως δέν γνωρίζουμε. Θεός οἶδε.
Τήν Κυριακή κοινώνησε, ἀφοῦ λειτουργήθηκε ἀπ’ τό πρωΐ στόν Ὄρθρο. Πανηγύρι στήν καρδιά της, φωτοχυσία στό Ναό, φωτοπλημμύρα στίς αἰσθήσεις της καί σ᾽ ὅλο της τό εἶναι, μέσα κι ἔξω. Ἔτσι ἔζησε τί θά πῆ Ὀρθοδοξία, τί θά πῆ Ἐκκλησία, τί θά πῆ ἀληθινή ΠΙΣΤΙ, ἀληθινός Θεός. Ἡ ἀλήθεια σ᾽ ὅλη της τήν ἔκτασι, ἡ χαρά, ἡ ὀμορφιά τῆς ψυχῆς, ἡ μακαριότητα, ἡ εὐφροσύνη, τό ἀγαλλίαμα τῆς καρδιᾶς καί πολλές ἄλλες ἀπερίγραπτες καταστάσεις συνέβησαν μέσα της, τίς ὁποῖες ἔζησε μέ πνευματική αἴσθησι.
Κατάλαβε, λοιπόν, πολύ καλά κι ἔκανε μέσα της ἕνα διαχωρισμό. Ἄλλο παπᾶς μέ τά ἐλαττώματά του κι ἄλλο πίστι ἀληθινή. Ἄλλο παπᾶς κι ἄλλο θεία Χάρι, πού εἶναι ἀποταμιευμένη στήν Ἐκκλησία καί χορηγεῖται διά τῶν Μυστηρίων. Ὁ ἱερεύς εἶναι οἰκονόμος —καί μόνο οἰκονόμος— αὐτῆς τῆς θείας Χάριτος, ἀλλά μπορεῖ νά εἶναι, ὅμως, κι ὁ καλός ποιμένας, πού νοιάζεται γιά τή σωτηρία τῆς λογικῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ ἱστορία ἀπό μόνη της μᾶς λέει καί μᾶς διδάσκει πολλά.
Ὕστερα ἀπό δυό χρόνια καί μ’ ἕνα κοριτσάκι τό ὁποῖο τούς χάρισε ὁ Θεός, μετετέθη ὁ σύζυγος στήν Ἀθήνα καί μέ τή συμβουλή τοῦ πνευματικοῦ ἦρθαν σέ μένα τόν ταλαίπωρο. Ζήτησα τήν ἄδεια καί σεβόμενος τήν ἀνωνυμία τους, ἀναφέρομαι πότε πότε στήν ἱστορία τῆς Αἰκατερίνης πρός ὠφέλεια».
ΠΗΓΗ:
Ἀρχίμ. Ἰωάννου Κωστώφ
Τά Ἴχνη τοῦ Θεοῦ – Ἀπό τόν Προτεσταντισμό στήν Ὀρθοδοξία
ἐκδ.Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός
Ἀθήνα 2011
http://www.truthtarget.gr (Ὧρες Ἐξομολόγησης)
TRUTH TARGET
EDELWEISS OF MY HEART

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.