Ετικέτες

28.9.17

Κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι…



Έζησε στη γη ένας άνθρωπος, άνδρας με άσβεστη πνευματική δίψα. Προσευχόταν για πολύ καιρό με ασταμάτητο θρήνο: «Ελέησόν με!!!». Αλλά δεν τον άκουγε ο Θεός.

Πέρασαν μήνες και μήνες με τέτοια προσευχή και οι δυνάμεις της ψυχής εξαντλήθηκαν. Έφθασε μέχρι την απόγνωση και φώναξε: «Είσαι αδυσώπητος»!! Και όταν με αυτές τις λέξεις ράγισε κάτι μέσα στη συντετριμμένη από την απόγνωση ψυχή του, είδε ξαφνικά τον ζώντα Χριστό. Πυρ γέμισε η καρδιά του και όλο του το σώμα με τέτοια δύναμη που, α κρατούσε ακόμη μια στιγμή η όραση, θα πέθαινε.
Από τότε, δεν μπορούσε πια να λησμονήσει το ανείπωτα πράο, το απέραντα αγαπητικό, το χαρούμενο και γεμάτο από υπερνοητή ειρήνη βλέμμα του Χριστού.
Και στα επόμενα χρόνια της μακράς ζωής του μαρτυρούσε ακάματα ότι «ο Θεός αγάπη εστί» , αγάπη άπειρη, που ξεπερνά κάθε νου.  

Λίγα λόγια για τον μεγάλο αυτό Άγιο της εκκλησίας μας 

Τα νεανικά του χρόνια χαρακτηρίζονται από τη συνηθισμένη στα χρόνια εκείνα αμαρτωλότητα και χαλαρή πνευματική ζωή που αυτή σήμαινε γλέντια μέθη χορούς και ασωτίες. Μια μέρα άκουσε μια φωνή στον ύπνο του να του λέει: «Εις Εμέ δεν είναι αρεστόν να βλέπω τα έργα σου». Η φωνή αυτή ήταν της Υπεραγίας Θεοτόκου όπως διακήρυττε ο Άγιος Σιλουανός και ήταν για να τον επαναφέρει στον δρόμο του Υίου της.

Όταν έγινε 27 ετών, αφού έλαβε τις ευχές του Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης, ο οποίος ήταν σύγχρονος του Αγίου Σιλουανού, από τους γνωστότερους άγιους Πνευματικούς, ανεχώρησε στο Άγιο Όρος και εγκαταβίωσε στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, στο Ρωσικό. Στο πολυάνθρωπο αυτό μοναστήρι ο Άγιος Σιλουανός διακόνησε δεκαετίες ελπίζοντας πως θα μπορούσε να κρύψει την αρετή του. Όμως ο Κύριος τη φανέρωσε προς ωφέλεια πολλών. Η ζωή του ως μοναχού ήταν αυστηρή και κοπιώδης. Η επίκληση του ονόματος του Ιησού γλύκαινε την ψυχή του. Δυο ώρες ύπνο το εικοσιτετράωρο ήταν αρκετές παρά τον κόπο της ημέρας. Πολέμησε και νίκησε τον ύπνο και τους δαίμονες.

Αξιώθηκε από τον Θεό πολλών θεοφανειών-θεωριών και χαρισμάτων. Μια μέρα όταν πήγε για εσπερινό στον ναό του Αγίου Προφήτη Ηλιού στον Μύλον, στα δεξιά της Αγίας Πύλης εκεί που είναι η εικόνα του Χριστού είδε ζωντανό τον Χριστό. «Την στιγμήν της εμφανείας του Θεού η όλη αυτού ύπαρξις επληροφορήθη, ότι αφέθησαν αί αμαρτίαι αυτού».

Άλλη φορά σε ερώτησή του προς τον Χριστόν τι πρέπει να κάνει για να ταπεινωθεί άκουσε τον Χριστό να μιλάει στην καρδιά του και να τον πληροφορεί ότι πρέπει να κρατεί τον νουν του στον Άδη και να μην απελπίζεται.
Γενικά η όλη του μοναχική ζωή ήταν ένας αγώνας πως να κρατήσει την προσευχή αδιάλειπτη και να μην λυπήσει τον Χριστόν. Το τέλος του ήταν ήσυχο, σιωπηλό, γαλήνιο όπως ήταν όλη η μοναχική του βιοτή.

Ο Άγιος Σιλουανός άφησε γραφές και διδασκαλία πλήρεις χάριτος και Πνεύματος Αγίου.
Έζησε οσιακώς 46 χρόνια στο μοναστήρι όπου εκοιμήθη το 1938.
Ο Άγιος Σιλουανός συγκαταριθμήθηκε στην χορεία των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας το 1987. 


Πηγές: Αποσπάσματα από το βιβλίο «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ» του Αρχιμανδρίτη Σωφρονίου(Σαχάρωφ)-Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου (Έσσεξ-Αγγλίας) και το Περιοδικό «Παράκληση», Διμηνιαία έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού, έτος 4ο, τ. 20, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2004.

                                
 

                                                                                                                                    ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.